Ik richtte me weer tot Kwan Yin met al mijn onrust. Merkte op waar hij voelbaar was en wat het met me deed. Hoe ik me moest weerhouden om er niet voor weg te lopen. Uiteindelijk zakte het gevoel mijn lijf uit de aarde in. Ik lag in Kwan Yins armen, mijn hoofd tegen haar zachte boezem.
Totale vrede.
Het is zo eenvoudig. Blijf erbij, loop niet weg. Iedere keer dat ik de moed heb om dit te doen word ik beloond met een glimp van de Oneindigheid. Het is de boodschap van Pema Chödrön: blijf erbij als een ware krijger, want dit is wat zich aandient, dit is nu jouw werkelijkheid, jouw leven. Leef het. Doe je dat niet, dan ben je als een levende dode.
Ik zag gisteren de eerste aflevering van The big silence, een Britse serie over vijf mensen die acht dagen de stilte ingaan. De abt die het stel begeleidt zegt het heel mooi: "Silence is de gateway to your soul and your soul is the gateway to God."
En zo is het.
foto: Joyce van den Beuken
Zo eenvoudig... Knap hoe jij het als krijger omarmt, de onrust weer tegemoet bent gegaan. Mij lukte het vandaag niet, ben vandaag de after Parosdip met chocoladetaart en koffie van Dudok te lijf gegaan, en dat werkte wonderwel, zou je daar ook een gevoel van oneindigheid door kunnen krijgen? Of ben ik dan meer de levende dode? Het was toch behoorlijk bewust, ik wist dat ik mijn verdriet aan het verdrinken was, zag het mezelf doen, misschien telt dat dan ook :).
BeantwoordenVerwijderenIk zag het gisteren toevallig ook, The big silence, het wakkerde mijn retraiteverlangen aan, alles in stilte tegemoet treden en ik vroeg me af waarom ik dat nog niet heb gedaan, zo'n kloosterweek (het kost geld bedacht ik me later).
Zin om volgende week even af te spreken? Kom ik naar Utrecht.
Zeker! Wilde je al gaan bellen, dus dat ga ik nu doen om iets af te spreken. CUsoon :^)
Verwijderen