Ik ben nog steeds bezig het allemaal heel goed te doen. Al die spirituele lezingen die ik zo gretig absobeer, ze moeten me vertellen hoe ik het goed kan doen. Als ik het maar zo doe, dan is het goed, dan houdt iedereen van me, dan krijg ik erkenning, dan zien ze me staan. Ze. Iedereen. (Zelfs God? Ja die ook). Dan mag ik er blijkbaar pas zijn.
Eerder niet? Nee, eerder niet. Zo is het gesteld met mij. En inderdaad, zo streng ben ik voor mezelf.
Ik wil het sappiger, stouter en bruisender. Toen ik die foto van mezelf in die zwierige, rode rok zag, werd ik een beetje verdrietig. Dit ben ik en toch ook totaal weer niet. Niet voor niets overwoog ik de rok terug te brengen naar de winkel. Te uitbundig. Wanneer zou ik die rok aandoen? Het leek me echt een feestrok.
Sjonge, jonge. Een vriendin zei het me daarnet nog. Hoezo alleen voor feestjes? Gewoon aandoen die rok. In de zomer met slippertjes en in de winter met stoere laarzen eronder. Hartstikke mooi.
Nu lijkt het om die rok te gaan, maar het probleem is fundamenteler. Het probleem is dat ik alleen de mooie, slimme, beleefde, empatische en deugdzame kant van mezelf accepteer. Ik wil ook af en toe hebberig, materialistisch of ijdel mogen zijn van mezelf. Echt. Dat ik dat echt mag. Zonder voorbehoud.
Ik wil uitbundig en levenslustig zijn. Net zo genietend en vol vertrouwen in het leven staan als de Joyce van pak 'em beet veertig jaar geleden. Lekker genieten met al mijn zintuigen. Schaamteloos genieten, dat ook. En dat heeft weer alles te maken met verwennerij en niet met maat houden, nederig zijn of deugdzaamheid.
Mijn paadje is misschien best een goed paadje. Ik neem me alleen voor wat minder streng te zijn en meer te genieten van de aardse geneugten. Tenslotte ben ik geen geest. Ik loop hier tijdelijk in een lichaam rond en daar valt heel veel mee te genieten!
Maak de Bourgondiër en levensgenieter in je wakker! Af en toe lekker los... is ook een vorm van loslaten! Leve de lust en de liefde! Liefs Mirjam
BeantwoordenVerwijderenHier sluit ik me geheel bij aan. Volgens mij zeg ik het wel vaker: niet te streng zijn voor jezelf, Joyce!
BeantwoordenVerwijderenEn de rok is prachtig. Niet aan die onzekerheid toegeven. Dit is een feestrok! Omdat het leven bijzonder is, en jij ook, hoort hij bij jou. (Dus NIET weer terugbrengen, net als die leuke winterjas toen. Dat hoort bij de rigide Joyce die vindt dat ze niks verdient. Hou van jezelf!)
BeantwoordenVerwijderenJaaaa... jullie hebben helemaal gelijk.
BeantwoordenVerwijderenEn Ingid, ik moest ook meteen denken aan die mooie jas die ik teruggebracht heb. Blijf me er alsjeblieft gewoon aan herinneren als ik weer streng ben voor mezelf!
Komende week heb ik een schrijfretraite voor mezelf ingepland. De kinderen zijn naar oma en manlief moet HEEL hard werken.
Lekker veel schrijven en tussendoor naar even naar het centrum voor een kop capuccino met een kaneelbroodje. Als dat geen verwennerij is, dan weet ik het ook niet meer!