Stagnatie als kans

Gisteren was ik weer in Hattem voor de jaartraining Start vanuit je hart van Patrick Roozemond. Ik liep bij aankomst meteen op hem af om hem alvast te vertellen dat het er op leek dat ik een soortement van probleemgeval aan het worden was.
"Ah. Mooi zo, daar hou ik van."
Deze derde bijeenkomst had van Patrick de prachtige titel Creatie vanuit stagnatie meegekregen.
Stagnatie is niet gemakkelijk op te lossen anders was je dat al lang gelukt. Er is iets nieuws nodig. Iets wat je vanuit je ratio dus niet kan gaan zitten bedenken. Het kan je alleen toevallen vanuit de acceptatie dat de stagnatie er is, vanuit ontvankelijkheid dus.
Afgelopen donderdag besloot ik te stoppen met de workshops van het IMK. Aan alles merkte ik dat ik vanuit de verkeerde energie bezig was. Ik werd er gedwongen keuzes te maken en mijn plan tot in de puntjes concreet te maken terwijl ik me in een periode van stagnatie bevind. Gisteren ontdekte ik dat ik intuïtief een goed besluit genomen had, want het is nu nodig dat ik in die stagnatie blijf sudderen zonder hem meteen te willen oplossen. Er is namelijk iets nieuws nodig dat nog geboren moet worden.
Ik sta dus weer op die drempel en merk dat ik vertrouwd begin te raken met het schurende, ongemakkelijke gevoel van het Niet Weten.
De komende twee maanden staan in het teken van Totale Vrijheid. Okee, ik sta weer op die drempel, maar, en dat is veel belangrijker: ik ben terug bij mijn vonk en dat voelt goed.