Sterven zodat nieuw leven de ruimte krijgt.
Vanochtend realiseerde ik me bij het opstaan dat ik wil sterven aan mijzelf. Niet fysiek dus, maar geestelijk. Ik wil sterven aan mijn ploeterende bestaan. Ik stop ermee, wil niet langer op weg zijn van A naar Beter. Ik wil het opgeven. Maar dan ook echt. Geen hoopvolle ondernemingen meer voor mij. Ik ga sterven aan mijzelf, want als ik het zelf niet doe, dan wordt het wel op een andere manier afgedwongen.
Manlief ging vandaag extra vroeg naar zijn werk. Gaf me een paar extra kusjes alsof hij iets voorvoelde. De kinderen zongen ongedwongen en net als altijd veel te vaak achter elkaar hetzelfde liedje. En opeens voelde ik me iemand die besloten had om op deze dag een einde aan haar leven te maken. Voelde hoe rustig en helder je onder zo'n besluit kan zijn. Hoe de details van het alledaagse ochtendritueel op zo'n dag glashelder binnenkomen.
In mijn mailbox zat een berichtje van Jacinta: In de eenvoud van zijn, ligt je grootste kracht.
Op Facebook las ik een post van Coelho: If you're brave enough to say goodbye, life will reward you with a new hello.
Ik heb besloten mijn spaargeld te besteden aan een goede lens voor ons fototoestel.
Jezus genas niet voor niets zo graag de blinden.
- snoeien doet groeien -
Geen idee. Ik weet alleen dat ik wakker werd met de wetenschap dat het anders moet. En tijdens het ochtendritueel realiseerde ik me dat het voelde alsof ik iemand was die een einde aan zijn leven ging maken. In mijn geval niet fysiek, maar figuurlijk. Het klinkt wellicht bizar, maar zo was het.
BeantwoordenVerwijderenHeb er nog nooit mee te maken gehad, dus weet er in wezen helemaal niets van.
Lieve Joyce,
BeantwoordenVerwijderenVoor wie de weg naar binnen gaat, kom je vaker momenten tegen van diepe innerlijke beschouwing. Mag ik je uitnodigen om achter het woord 'sterven' de woorden 'om opnieuw geboren te worden' te schrijven, of als je dit niet voelt, het in elk geval in gedachten te nemen? Dat is nl. wat er is, het oude zijn in jou sterft om ruimte te maken voor het nieuwe. Omdat je dit gebied niet kent en het ook overgave vraagt, voelt het als doodgaan.
Weet je nog?....elk einde is een nieuw begin.
Dank voor de link naar mijn blog.
Ja, het sterven heeft nu de overhand, dat klopt. En na ieder sterven wordt iets nieuws geboren. Ik weet het.
VerwijderenDus ja, je mag het opnieuw geboren worden er achteraan lezen, want dat is het proces wat aan de gang is.
Ik las je bericht, liet het op me inwerken en dacht hetzelfde als wat Jacinta al zo mooi opschreef, er is nieuw leven! En leuk, een nieuwe lens.
VerwijderenJa, he? Weet alleen nog niet of het wel zinvol is om een nieuwe lens op onze, toch al wat oudere, camera te kopen. Misschien is een heel nieuw toestel wel een betere keus. We zullen zien.
VerwijderenWat is het mooi om via dit blog een stukje met je mee te mogen wandelen.
BeantwoordenVerwijderenEn ik ben weer blij dat jij met me mee wandelt, An. Voor mij ben je een belangrijke inspirator!
VerwijderenEen mooie metafoor Joyce, een nieuwe lens wil voor mij (voor jou) zeggen 'kijken met nieuwe ogen', met een 'heldere blik'. Het is inderdaad de vraag of de oude 'hardware' dan nog wel voldoet of dat je dan maar meteen voor nieuw gaat....maar hoe je dat dan weer aan jouw lijf spiegelt????
BeantwoordenVerwijderenHahaha... ja, je moet denk ik op tijd stoppen met lijntjes doortrekken, Jacinta!
Verwijderen