Daarnet las ik op het blog van Rinie Altena een paar hele mooie citaten van Thomas Merton. Rinie heeft een paar passages uit Hidden in the same mystery voor ons vertaald. Hier verwoordt Merton heel mooi dat gevoel van mij:
"Die hele onderneming, van het gevoel dat heilig zijn net om de hoek is, is een geweldig verwarrende illusie. Zo zit dat niet in elkaar, zie je. Wij zouden helemaal niet in die dimensie moeten leven. Alsof we langs een horizontale lijn ons voortbewegen, waar we voortdurend op zoek zijn naar zijn wat er nu weer in ons vizier komt en wat we nooit zullen bereiken. Het is als een wortel die de ezel wordt voorgehouden en waarbij de ezel zich alsmaar voortbeweegt maar de wortel nooit krijgt. Sommige mensen zouden willen dat het spirituele leven ook zo is. Maar zo hoort dat niet te zijn. Hierdoor loop je voortduren vooruit op jezelf. Je pakt dan nooit op waar je werkelijk hoort te zijn; namelijk precies daar waar je nu bent, zie je. En je bent daardoor altijd buiten jezelf en dat betekent dat je vervreemd bent van jezelf, weg van waar Christus is."
Het is geen horizontale beweging, maar een zijn, precies waar ik ben. Hier is het te doen voor mij. Ik ben er al en er is geen handeling meer vereist. Op die momenten van helderheid ben ik precies daar waar ik hoor te zijn. Daar waar Christus is, zegt Merton.
Dat zegt hij weer heel goed. Ik ben al gearriveerd. Ik denk ook dat je alleen op die manier van de waarheid kunt getuigen. En daarmee ben ik terug bij Dorothee Sölle.
Geluk is er altijd, zegt Sölle. En: "De mooiste formule voor geluk is voor mij de mystieke zin: ik ben wat ik doe."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten