Gisteren voelde ik tijdens de meditatie hoe belangrijk het is om 'doorlaatbaar' te zijn. Ik zweefde als een soort kwal door de oceaan en het water stroomde door mij heen. Ik bestond als het ware alleen maar uit een vliesje.
Vanbinnen en vanbuiten bestond ik uit hetzelfde materiaal: water. Bij een inademing opende ik me van onderen en bij een uitademing stroomde het water van beneden naar boven door mij heen. Niets bleef hangen, alles stroomde continu.
Het voelde heerlijk en ik besefte dat het een mooie metafoor is voor hoe ik in het leven kan staan. De dingen stromen door mij heen. Gedachten, ervaringen, emoties. Ik ervaar ze terwijl ze in mij zijn, maar daarna zijn ze weer weg. Alles is tijdelijk.
Strakjes loop ik onder de ruisende populieren. Hun bladeren filteren het zonlicht boven mijn hoofd.
En ook dat gaat weer voorbij.
een inspirerende metafoor heb je vandaag door laten klinken
BeantwoordenVerwijderenDe metafoor kan je misschien ook helpen om minder spanning te ervaren met de diepte naast je die je beschrijft. Die is er gewoon en hoeft niet weg, kan ook niet weg misschien. Er is niet (naar mijn idee, als ik zo vrij mag zijn) 1 staat van Zijn waarin alles harmonie en rust en vrede is. (Hoe graag ik dat ook zou willen!) Ik probeer steeds weer te voelen dat angst er gewoon is en hyperventilatie en de moeilijke band met mijn vader....die zijn er en zullen er atlijd zijn. Voor mij heel lastig, maar heel waardevol!
BeantwoordenVerwijderenIk herlas gisteren een stuk van Jan Bor in de meest recente Flow, waarin hij zegt dat mindfullness niet een middel moet zijn om rust te vinden, maar meer een manier om je angsten en je lijden echt onder ogen te zien en te accepteren. Maar dat geeft mij dan wel weer rust...soms voelt mindfullness ook als een soort woord-spielerei, maar wel een die me bevalt en die me niet meer loslaat. Nou ja, genoeg gezegd hier. Ik lees nog steeds met heel veel interesse je blogs! Heel herkenbaar! Dank daarvoor, groet, Marije
Ik denk dat Jan Bor dat heel goed zegt. Chögyam Trungpa wees er ook herhaaldelijk op. Het komt er steeds op neer dat je allereerst eerlijk naar jezelf durft te kijken en niet langer afwijst wat je ziet.
VerwijderenMoeilijk genoeg als je je angstig of eenzaam voelt. Die gevoelens te verwelkomen als gasten in je huis (Rumi) is dan ook voor mij De Grote Uitdaging.
Leuk dat je nog steeds meeleest. Kreeg laatst een mail van je schoonzus uit Noorwegen, echt leuk.
Groet, ook voor haar, J.
Dank voor het antwoord! Enne...die schoonzus uit Noorwegen...daar ben ik heel benieuwd naar....die ken ik nog niet. :) Dus misschien denk je al een tijdje dat ik iemand anders ben? Ik ben Marije N. uit Woerden! :) Ik word hier wel nieuwsgierig nu. Groetjes, Marije
VerwijderenOohh jaa... het zijn die m-mmen. Het was de schoonzus van 'Mim-tasjes'! Haha. Nou, mooie vergissing. Nee, hier heb ik me gewoon eenmalig in vergist, ik wist/weet (weer) wie jij bent, Marije :^) (voor zover dat al mogelijk is)
Verwijderen