Troost

Afgelopen zaterdag nam ik deel aan een workshop met Peter Denneman en Joke Litjens over het opzetten van een huisgemeente. Alleen al het deelnemen aan zo'n dag in een groep mensen heeft een enorme impact op mij. In de trein terug naar huis schoot er dan ook van alles door me heen:

• Wat doe ik toch nog steeds enorm mijn best als ik me tussen de mensen begeef (en geef ik mezelf toch gauw op m'n kop!)
• Wat wil ik die ander toch graag 'helpen' met mijn kijk op de zaak 
• Wat reageren mensen toch positief op mij als ik ergens binnenkom (dat verrast mij iedere keer weer)
• Wat is het toch leuk om met onbekenden te praten en dan te voelen dat we oprecht in elkaar geïnteresseerd zijn
• Wat is het toch een troostend idee dat er mensen zijn die vanuit hetzelfde verlangen leven als ik
• Wat is het toch fijn om te ervaren dat bij echt contact alle vooroordelen oplossen en ieder mens prachtig is
• Wat is het toch nodig dat ik me open en liefdevol blijf opstellen naar mezelf en alle mensen om me heen!

Het was een confronterende dag, maar ook een dag van troost. Er zijn meer mensen zoals ik. Mensen die net als ik dat lijntje met God, met onze Bron, met de Tao, open willen houden. Iedere dag weer.
Hoe doe jij dat? Eerlijk je ervaringen willen delen, daar gaat het om. Dat opent onze harten voor elkaar. We laten ons kennen en op zulke momenten is zichtbaar dat wij voortkomen uit De Allermooiste.
Dat is waar ik blij van word. Alles valt op z'n plek.
Zie je wel.