maandag 6 februari 2012

De Tao als bron van leven

Tijdens de meditatie vandaag klonk opeens de heldere roep van een vogel.
Dat is de stem van God, schoot het door me heen.
Ik besefte dat deze vogel, net als alle dieren, in verbinding is met de Tao. Zoals als de plantenwereld dat ook is. Dat maakt het ook zo fijn om in de natuur te zijn. Alles is in evenwicht. Doet wat het moet doen en beweegt mee met wat is.
Ik ben graag in de natuur. Het lijkt alsof ik zelf meer in evenwicht raak doordat alles om mij heen energetisch in balans is. Het lijkt wel of alles liefde ademt, want het vertelt mij dat alle leven op z'n eigen manier mag groeien.
Het lijkt wel of mensen slechts in uitzonderlijke gevallen energetisch in balans zijn. Maar als ze dat wel zijn, dan voel ik me ook onmiddellijk op mijn gemak. Bij hen mag ik zijn wie ik ben en ik ontspan. Dat geldt ook voor mezelf. Ik geniet enorm van de momenten dat ik me geworteld voel, als ik die liefde voor het leven, voor anderen, maar ook voor mezelf, door mij heen voel stromen.


Kijk naar jezelf. Trillend, bang voor niet-bestaan.
Weet dat niet-bestaan ook bang is dat God het in
bestaan zou kunnen brengen.
Als je naar de wereldse waardigheden grijpt
is dit ook uit angst.
Alles, behalve liefde voor de Allermooiste
is echt alleen maar foltering en zielenstrijd.
Het is foltering naar de dood te bewegen
en niet van het water van het leven te drinken.

- Rumi -


4 opmerkingen:

  1. Oh, wat is Rumi toch wijs en mooi. Dankje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ken je de "Tao van Poeh"? Zal je aanspreken denk ik :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou, ik heb er wel van gehoord, maar het boekje nog nooit gelezen. Eens kijken of ze het bij de bieb hebben.
      Dank je wel voor de tip.

      Verwijderen
    2. Dat is een ge-wel-dig boek, staat in mijn top 3 en heb ik nog een blogbericht over in de planning. En ja die natuur he...

      Verwijderen