Spirituele oefening

De onrust belemmert me dingen te doen. Ik kan alleen maar gaan zitten en voelen hoe hij dit keer weer aanwezig is: overal, tintelend als een teveel aan energie met af en toe een mini-stuipje in een beenspier en in mijn hoofd een licht gevoel. Ik schiet ervan in de veroordeling, want zo wil ik het natuurlijk niet.
Helder en daadkrachtig, dat wil ik zijn.
Aha.
Ben al door weer en wind naar de bieb gefietst. Dat was goed, alleen ben ik teruggekomen met een boek over midlife-yoga. Zo'n boek wat mij wil aanzetten tot gezondere leefpatronen.
Het zou mij heel veel goed doen als ik iedere dag yoga-oefeningen ga doen en mijn voedingspatroon onder de loep neem. Volgens de schrijfster van het boek is mijn ontbijt van geitenmelk met muesli geen goede start van de dag voor een vrouw met bot- en gewrichtspijntjes als ik.
...
Het gáát helemaal niet om mijn voeding. Die is best goed denk ik. Het gaat om mijn moeite lief te zijn voor mezelf. Zeker nu ik het vermoeden heb dat ik in de overgang begin te komen is dat precies wat ik het hardst nodig heb.
Gelukkig staat dat óók in het boek:

Liefde voor jezelf is geen berusting of blinde acceptatie van je symptomen.

Het is verlost zijn van jezelf afwijzen.

Iedere keer dat je jezelf veroordeelt, breek je je eigen hart.

De hoogste spirituele oefening is zelfbewustzijn zonder oordelen.

- Amy Weintraub - 

Deze onrustige ziel gaat zo meteen een uurtje wandelen. Dat noem ik goed voor mezelf zorgen. 

Ook hierin word ik bevestigd: "Drie uur stevig wandelen per week vermindert de kans op een hartaanval met 40-50 procent. Het heeft een gunstig effect op de botopbouw, cholesterol, bloeddruk, arteriosclerose en vermindert bovendien stress en depressie," aldus Mieke de Bock op blz.109 van Midlife yoga - in balans tijdens de overgang.

Kom onrust, we gaan uit! Waar is je riem?

illustratie: Barbara Tammes