Blijdschap

En toen gebeurden er deze week twee dingen die mijn wereld een soort van roze kleurden.
Het begon ermee dat ik een telefoontje kreeg van The House of Books. Ik had voor hen een proeftekst geredigeerd en dat bleek ik heel goed gedaan te hebben. Gewoon zonder opleiding, op mijn eigen taalgevoel. Ik had het zelfs zo goed gedaan, dat ze mij op wilden nemen in het bestand van te benaderen freelancers!
Dit leuke nieuws bleek de opmaat te zijn voor dat van gisteren: het door mij ingezonden gedicht voor Querido's Poëziespektal 5 is door de selectieronde gekomen en wordt dus in de bundel opgenomen! In augustus van dit jaar komt het boek uit en mijn gedicht zal erin staan, tussen een heleboel Grote Jeugdpoëzieschrijvers van Nederland en Vlaanderen!
Ik ben al heel lang niet meer zo ontzettend blij geweest. Het voelt alsof ik de hoofdprijs gewonnen heb. En dat is in wezen ook zo. Voor het eerst gaat er iets van mijn hand gepubliceerd worden! Wat een erkenning!
En wat een energie kwam er vrij in mij, zeg. Voelde het vooral rond mijn keel gieren. Ik wilde het uitschreeuwen, maar daar was ik dus toch te geremd voor. Ik heb alleen maar rondgelopen, van boven naar beneden, de tuin in, weer terug, even gebeld, getwitterd: ook blijdschap kan je volledig in zijn greep hebben.
Vannacht droomde ik dat ik zwanger was. Het was mij meteen duidelijk dat ik niet zwanger was van manlief, want ik riep alleen maar dat het niet kon dat ik zwanger was. Het ongeloof overheerste. Nog nooit eerder heb ik een droom zo goed kunnen plaatsen.
En wat heb ik ernaar verlangd met heel mijn hebben en houwen te voelen dat ik op de goede weg ben!
Joy!