Leeg en ontruimd zijn

Leeg en ontruimd zijn.
Daar gaat het volgens Meister Eckhart om. Zodra God jou bereid vindt, kan hij zich in jou uitgieten.
"Zeker, het zou een heel groot gebrek zijn van God als Hij niet grote dingen in jou zou gieten, wanneer Hij je zo ontruimd en leeg aantrof."
Dit soort teksten ontroeren mij diep. Ze komen mij voor als heel wijs en waar.
Stop met je zorgen maken, zeg ik tegen mezelf. Tegelijk met het zorgen maken voel ik namelijk hoe ik volloop met woorden die weer emoties uitlokken.

Okee, ik ben vol. Zo voelt dat, vol zijn.
Dag zorgen, dag bijbehorende zinnen, dag angst, dag wanhoop, dag verdriet, dag teleurstelling en al die andere vriendjes die met jullie meegekomen zijn om een punt te maken. Ik zie jullie feestje wel. Jullie hebben het goed bij mij.
Ik begin nergens aan.
Ik doe geen gekke dingen.
Kijk wel tien keer uit
en dat van die zeven sloten
dat doe ik ook niet, hoor.

Het wonderlijke is dat al schrijvende wat ruimte ontstaan is. De dichter in mij is er wakker van geworden en die heeft gelukkig niet veel ruimte nodig om zich uit te kunnen drukken.