Volmaaktheid

Echt contact of geen contact, bedacht ik me vanochtend heel stellig. Ik was namelijk onverwacht in een persoonlijk gesprek geraakt met S. We zaten met onze kop koffie aan tafel, buiten de voorjaarszon, mijn kinderen naar school en nog even tijd voordat ze weg moest. Heel bijzonder en op dit soort zeldzame momenten voel ik hoe voor mij alles op z'n plek valt. Zo is het goed.
Achteraf realiseer ik me dat het vooral met mezelf te maken heeft of ik deze gebeurtenissen op deze manier kan herkennen. Het is helemaal afhankelijk van mijn eigen kunst tot open staan, bereid zijn.
Het is logisch dat ik geniet van wezenlijk contact, maar dat wil nog niet zeggen dat ik dan al mijn sociale contacten langs deze lat moet leggen. Alles heeft nu eenmaal zijn keerzijde en dat vergeet ik nogal eens blijkbaar. Geen geluk zonder ongeluk. Geen gevoel van verbondenheid zonder eenzaamheid.
Vandaag geniet ik van het lenteweer. Zo zou het altijd moeten zijn, schiet het door me heen. Nee, natuurlijk niet, zo zou het niet altijd moeten zijn, want dan zou ik het niet meer op deze manier beleven.
De dingen gaan zoals ze gaan. Soms bevalt me dat heel erg, maar vaak ook niet. "Dat je iets niet leuk vindt, wil niet zeggen dat er iets mis mee is. Het wil alleen maar zeggen dat jij het niet leuk vindt," zegt Cheri Huber heel terecht.
In wezen is alles dus volmaakt, wat ik er ook van vind.

- afbeelding: Happinez -