ze zeggen
schrijf het op
hoe was het?
hun monden bewegen
hun ogen dwingen
doe iets, doe iets,
maar ik wil niets
ik vind er niets meer aan
ben bang
zo zonder houvast
bungel aan een draadje
in een lappenpoppenlijf
een speeltje ben ik, van de wind
ach, laat maar waaien, laat maar waaien
wat maakt het allemaal ook uit
maar ze grijpen me bij mijn benen
trekken me naar benee
en zeggen
dat het helpt
schrijf, praat
over hoe het was, mijn kind
goed idee, zeg ik
en: okee dat doe ik
ik hoor ze zuchten
de zucht van eindelijk
maar in mijn lappenpoppenlijf
gaat het nergens kriebelen
geen energie die stromen gaat
daarbinnen blijft het stil
mijn hoofd heeft iets bedacht
maar mijn lichaam dat hangt slap
bungelt in de wind en wacht
Geen opmerkingen:
Een reactie posten