"...dat je indrukken levend en nieuw moeten zijn, kersvers, en dat kan alleen als je openstaat voor de wereld - als je verliefd bent min of meer. Verliefd op iemand, verliefd op het leven, in staat alles als 'nieuw' te zien. Maar dan moet je wel kunnen zien, zoals een kind dat kan, zoals zij dat zelf kon als kind. Met het ouder worden verliest ze dat vermogen, ze is niet langer verliefd, ze kan niet meer schrijven. "Ik heb nu 't gevoel, dat ik in een wachtkamer zit, mijn mantel maar niet uittrek," zegt ze verderop in het interview. Ze zegt ook: "Ik kom nog maar incidenteel voor." Ze is er niet meer, ze is iemand die wacht, iemand die geen 'onmiddellijke werkelijkheidsbeleving' meer heeft, zoals Meijer schrijft."
Dit stuk kwam recht bij mij binnen. Dat in die wachtkamer zitten, dat gevoel ken ik maar al te goed. Laat maar. De tijd gaat voorbij, maar wordt niet beleefd. Alles gaat langs je heen. Andere mensen leven hun leven en jij ziet het gebeuren. En je eigen leven doet er niet toe. Niets doet er echt toe in wezen. Het heeft iets diep treurigs, merk ik nu ik het opschrijf.
Een mindfulnesstraining heeft mij terug in het nu gebracht. Regelmatig mediteren doet mij ook veel goed omdat het me opmerkzamer maakt voor wat er is, in en om mij heen. Ik kan weer kijken zoals ik dat als kind kon, ben mijn lichaam weer gaan bewonen. Op die manier beleef ik mijn leven weer, want het gaat niet meer zo langs me heen.
Nu ik de recensie gelezen heb ben ik heel erg benieuwd naar Vasalis. Ik denk dat ik veel herken in haar. Haar veeleisendheid, want dat is het toch op een bepaalde manier. Als het niet dat 'kersverse' heeft, dan verliest de dichteres Vasalis haar belangstelling. Dat herken ik.
Alleen deze recensie al, doet me beseffen dat er ook een hele mooie kant zit aan dat veeleisende karakter van mij. Mooi is dat. En nu naar de winkel met die boekenbon!
Het VPRO-programma 'Boeken' besteedde in februari aandacht aan deze biografie. Wim Brands praat met Maaike Meijer, de schrijfster van het boek.
Ik heb 't zelf niet gelezen, maar hoorde dat het tegenviel, beetje taai. Maar haar gedichten zijn prachtig, en zij als mens wel heel boeiend.
BeantwoordenVerwijderenMisschien voor je boekenbon liever "de nagelaten geschriften" van Etty Hillesum kopen? http://heldenreis.blogspot.com/2009/05/boeken-die-mijn-leven-veranderden.html
BeantwoordenVerwijderenJa, daar noem je volgens mij net het enige dat ik nog niet heb van Etty.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor het meedenken, je tip staat genoteerd voor de volgende boekenbon of voor als ik vind dat ik mezelf best eens mag verwennen met iets moois ;-)
Ja, verwondering... we raken het kwijt met het ouder worden. Etty Hillesum kan ik zeker aanraden; wat een moedige vrouw was ze. Aan religie heb ik helaas niets, tenzij alleen maar ergernis.
BeantwoordenVerwijderenIedereen kiest zijn eigen boot, zei Boeddha. Dat vind ik mooi gezegd.
BeantwoordenVerwijderenWat is jouw boot, Nimeus?