Ik heb het nu niet specifiek over mijn huidige situatie, maar over het leven in het algemeen. Het grappige is dat ik verwacht dat 'men' mijn leven helemaal niet onoverzichtelijk vindt. Het merendeel van de mensen heeft nog veel meer om rekening mee te houden, uit te kiezen, mee te dealen, denk ik.
Ik worstel met de vraag of ik niet gewoon krampachtig op zoek ben naar een leven dat zo eenvoudig is dat ik het kan behappen en dus kan controleren. Ik voel de laatste tijd enorm veel verzet. Ik wil ontzettend veel dingen niet en maar een paar dingen wel.
Ik wil bijvoorbeeld niet uitzoeken of ik bij de zorgverzekering wil blijven waarmee mijn oude zorgverzekering onlangs gefuseerd is.
Ik wil geen baan zoeken tussen vacatures waar ik alleen maar gedeprimeerd van raak als ik ze alleen al lees.
Ik wil geen leven dat beheerst wordt door geld verdienen om de hypotheek te kunnen betalen.
Ik wil niet geconfronteerd worden met lelijke tv-shows, realityprogramma's, reclamefolders en tijdschriften die hun materialistische levensvisie uitdragen.
Af en toe vraag ik me af of ik niet gewoon een beetje depressief ben van het feit dat ik nog steeds geen concreter doel heb in mijn leven dan 'er bewust zijn'. En ik merk dat dat laatste ook nog eens enorm moeilijk is in mijn dagelijks leven in deze maatschappij.
Ik wil natuur en rust. Back to the basics. Ik ben jaloers op mensen die op een zorgboerderij of een zelfvoorzienend klooster mogen leven en werken. Zijn, in contact met jeZelf en daardoor met alles om je heen.
Wat zegt dit over mij? Dat het mij inderdaad over het hoofd groeit? Dat ik last heb van een depressie? Of moet ik het niet zo negatief benaderen en mijzelf erkennen als iemand die op zoek is naar een inspirerend alternatief voor onze veelal materialistische manier van leven?
Depressie is een creatieve pauze, zegt Etty Hillesum.
BeantwoordenVerwijderenJa, dat laatste denk ik en ook de bijwerkingen van de weg naar binnen denk ik. Klinkt goed (ook al voelt dat misschien niet zo).
BeantwoordenVerwijderenIs het goed afgelopen met de injectie van deze niet zo bekwame zuster? :)
Dank voor deze inspirerende reacties.
BeantwoordenVerwijderenIk heb veel van Etty gelezen, maar deze wijsheid er toen niet uitgehaald, Hella. Dat geeft de burger moed, he?
Ik val in herhaling, maar merk ook dat het niet anders is. Dit is wat er speelt en ik krijg er maar niet goed vat op.
Misschien heb je gelijk, Marrit, en hoort het er inderdaad bij. En die injectie is goed gevallen, hoor. Dank je wel. Gisteren was manlief 's avonds weg en waren we vergeten te spuiten. Toen heb ik maar drie (!) glazen wijn gedronken om mijn bloed te verdunnen ;-) Oei, had er niet eens echt last van vanochtend, gelukkig...
:-)
BeantwoordenVerwijderen