Vandaag verblijven we in de kamer van de zelfkennis en komen er twee mooie vragen bij.
Waar ligt mijn ware geborgenheid?
en: Wat is mijn eigen unieke pad?
Als oude overtuigingen ontmanteld worden, kan twijfel ontstaan, zelfs paniek. Theresia moedigt mij aan om vooruit te blijven kijken en niet gericht te blijven op wat ik opgeef / verlies. Als je in contact komt met je angsten, keer dan terug naar de stilte. Alleen daar vind je het vertrouwen terug. Jij hebt je eigen wijsheid, dus blijf bij jezelf en kijk naar jezelf, zegt Theresia.
Tijdens de meditatie besefte ik hoe vaak ik mezelf negatief benader. Hoe vaak ik kijk naar wat er beter kan, in plaats van te zien hoe ik gegroeid ben.
Tussen de middag is er hier in het klooster een middagmeditatie. Vandaag werd daarbij de tekst van Hooglied 2 voorgelezen. Het is een liefdeslied en ik had het gevoel alsof ik persoonlijk aangesproken werd:
"Sta op, vriendin!
Mooi meisje, kom!
Kijk! De winter is voorbij,
voorbij zijn de regens, weggegaan.
De bloemen zijn verschenen op het veld,
nu breekt de zangtijd aan,
het koeren van de duif klinkt op het land.
De vijgenboom is al vol vruchten,
de wijnstok rankt en geurt.
Sta op, vriendin!
Mooi meisje, kom!
Mijn duif in de rotskloof,
verscholen in de bergwand,
laat mij je gezicht zien,
laat mij luisteren naar je stem,
want je stem is zo lieflijk,
je gezicht zo bekoorlijk."
Het wordt tijd dat ik me laat zien. Zonder terughoudendheid. Gewoon zoals ik ben. Het raakte me diep.
Nu ben ik net terug van een persoonlijk gesprek met Miek. Zij was onder de indruk van de ontwikkeling die ik doorgemaakt had. Ze kon zich mij nog herinneren van tweeëneenhalf jaar geleden en van de contemplatiedagen in Amsterdam. Van tevoren vroeg ik me even af wat ik daar ging doen bij haar, maar nu ben ik blij dat ik gegaan ben. Het is geen lineair proces, maar een circulair. Ik ben nooit klaar, het gaat maar door, dieper en dieper, steeds stervend aan mijn non-identiteit, aan die belemmerende overtuigingen en angsten.
Ik ben op de goede weg.
'steeds stervend aan mijn non-identiteit'
BeantwoordenVerwijderenEen prachtige en veelzeggende zin!
Ik begrijp dat jij hem mooi vindt, deze zin, Rinie, want het begrip 'non-identiteit' heb ik geleerd en overgenomen van niemand minder dan Thomas Merton. Ik schreef er afgelopen maandag over.
BeantwoordenVerwijderenHey Joyce ik heb je de afgelopen dagen met belangstelling gevolgd! Heb ook iets van de stilte met me meegedragen, overal. Fijn is dat.... Ik wens je een fijne kerst!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Lucy
Dank je, Lucy. Ik merk dat ik worstel met de vertaalslag naar het leven van alledag. Nu jij schrijft dat je iets van die stilte met je meegedragen hebt, voel ik weer hoe moeilijk ik dat zelf vind.
BeantwoordenVerwijderenIk wens jou ook een fijne kerst!