Hoeveel verzet ga ik tegenkomen? Ik ben niet meer onbevooroordeeld, als de vorige keer. Toen stapte ik er met een open vizier in. Nu weet ik dat ik toen halverwege de week het gevoel had compleet gek te worden van het al maar toenemende lawaai in mijn hoofd.
Het voelt toch een beetje als de uren voordat je een prestatie gaat leveren, terwijl mediteren dat juist niet is. Als ik een berg ga beklimmen weet ik ook van tevoren dat het vooral in het begin afzien zal zijn. Dat het even duurt voordat ik me over kan geven aan wat ik aan het doen ben. Dat ik me juist in het begin af zal vragen waarom ik dit ook alweer wilde.
Deze retraite voelt ook aan als een lange tocht, een marathon. Het zal niet de hele tijd feest zijn, dat besef ik zo vlak voor vertrek heel goed. Maar ik weet ook dat de beloning groot zal zijn. Ik ga mezelf een aantal dagen onderdompelen in het blijven bij wat er is. Ik ga mijn tijd steken in het trainen van mijn meditatiespieren en daarvan weet ik dat ik er nog heel lang plezier van zal hebben.
Okee. Daar gaan we.
Vilt voor hart en ziel- meditatie
Volgens mij gaat dat helemaal goed komen, want je bent nu al een jaar verder, een jaar waarin je zoveel moois hebt bereikt en allemaal mooie gereedschappen in je koffertje hebt gestopt, het koffertje dat je deze dagen ook bij je hebt, met daarin warme liefdesdouches, tot het moeder zijn voor jezelf, een koffertje vol zelfcompassie. Waardoor je nu misschien zelfs wel dankbaar kunt zijn voor de minder feestelijke momenten.
BeantwoordenVerwijderenEn ik moest denken aan die man in Afrika waar je over schreef: "Waar ik ben daar ben ik. Ici c'est comme ça en dat is okee."
Take care!
Dank je wel, lieve Marrit, dat is zo mooi wat je daar schrijft... dank je wel! X
BeantwoordenVerwijderen