Een jaarwisseling doet mij altijd op mijn grondvesten trillen. Op zich zou dat niet zo'n punt zijn als het maar niet zoveel negativiteit met zich mee zou brengen. Het lijkt wel of het voor mij onmogelijk is om een jaar positief af te sluiten.
Er is tijdens de jaarwisseling vooral heel veel niet goed, daar komt het in het kort op neer. Opeens wil ik me weer conformeren aan de massa. Een baan hebben, nergens tijd voor hebben en tussendoor een weekje weg met vrienden.
Nu ik het zo neer typ weet ik al dat dit het niet is voor mij.
Daarnet had ik een gesprekje met mijn hart. Ik was namelijk te onrustig om te schrijven.
Mijn hart vertelde me dat die onrust aanvoelde alsof ik mijn boot probeerde te sturen in zwaar weer, Het raadde mij aan alles los te laten tot de storm geluwd was. Dit zijn geen originele woorden, ik weet het, maar het is daardoor wel duidelijke taal. Ik wil ergens heen. Ik wil een koers. Ik wil land in zicht. Ik wil het, ik wil het, ik wil het! Ja, dat zal allemaal wel, maar het is effe nog niet zo ver.
En toch.
Het afgelopen jaar was het jaar van Zielekruid. Ik ben er in februari mee gestart en heb 212 berichten de wereld in gestuurd. Uiteindelijk is de site 11.000 keer bezocht. Een gemiddelde van 1000 hits per maand. Dat is toch een mooie ontwikkeling. Ik heb laten zien dat ik bijna dagelijks een stukje kan schrijven waar een kop en een staart aan zit. Het geeft me zelfvertrouwen, want ik laat met Zielekruid zien dat er wel degelijk een soort van discipline of motivatie in mij op kan wellen waardoor ik dingen consequent en met liefde blijf doen.
Het is wel degelijk goed zo.
Dat is een mooie conclusie en inderdaad ook een mooie prestatie op jouw Zielekruid (en een goed voorbeeld voor mij :))! Goed bezig en het blijft schipperen he, tussen dat verlangen van een koers en die zielerust, ik worstel er ook mee en het lijkt me leuk om het daar samen eens over te hebben (dacht ik ook al n.a.v. jouw stukje over Coen SImon).
BeantwoordenVerwijderenHeb je dat mooie tekeningetje zelf gemaakt?
Lijkt me leuk, Marrit, gaan we doen. Een keer op zo'n zondag dat er gezongen wordt in de Laurenskerk?
BeantwoordenVerwijderenEn dat tekeningetje is gejat van een afbeelding in de Happinez. Geen idee van wie het oorspronkelijke ontwerp is geweest. Ik heb onthouden hoe het eruit zag en toen heb ik het later zelf nagemaakt. Het is een linosnede.
X! (en tot gauw)
Ja, dat lijkt me een mooie combi!
BeantwoordenVerwijderenHallo Joyce,
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij dat ik je nog net in 2011 gevonden heb op internet (en jij mij nu). Ik voel veel herkenning in je verhaal en wens me veel vruchtbare uitwisselingen over en weer.
Mooi gezegd, Jacinta, want ik geniet enorm van die uitwisseling: als ik in de reacties van anderen of op hun blogs iets lees waardoor ik weer geraakt word.
BeantwoordenVerwijderen