Mijn kompas lijkt op dat van captain Jack Sparrow. Waar mijn grote held volledig onaangedaan naar de ronddraaiende wijzertjes kijkt, heb ik het er duidelijk moeilijker mee.
Alle contact is verbroken. Ik bevind me in een storm en heb geen idee waar ik heen wil. Zelfs niet of ik het wel zo erg zou vinden als dit schip zou vergaan. Genoeg beeldspraak.
Ik weet het allemaal niet meer deze week. Wat van mij is, wat bij me past, wat ik mezelf aanpraat en wat ik weiger te zien.
Wij hebben de macht hem toe te laten of de toegang te weigeren," zegt Simone Weil.
Ik las het stuk gisteren op de site van Rinie Altena. Hij verwijst in zijn blogtekst ook naar een mooi tv-gesprek met Frits de Lange.
Hoewel ik zo de noodzaak voel me open te stellen, lukt het me maar niet en blijf ik me alleen maar bewust van de stuurloosheid van mijn boot.
Ik wil geen bedrijf opzetten.
Ik wil gewoon aangeraakt worden door die eindeloze liefde.
Daar wil ik me op richten en nergens anders op.
Ja, zo extreem is het gesteld met mij.
"Toch is er één die al dit vallen
teder in zijn handen houdt"
- Rainer Maria Rilke -
Ik proef nog zoveel WILLEN bij jou. Niet aan het gras trekken!
BeantwoordenVerwijderenOf zoals mijn Artist's Way-juf zei: "it will come, it will come, and not too late."
prometa. De vrouwelijke prometheus!
(als het kronkelwoord ons betekenisvol voorkomt, zetten we het er even bij)
Dat is een HELE mooie spreuk, Hella. Dat is precies wat ik niet durf te geloven. En dat is wat mij aan het gras doet trekken en wat mij vervolgens wanhopig maakt.
VerwijderenIk ga de tekst groot bij mij op de muur plakken.
Dank je wel (ook voor je mail)
Ja, dat is een hele mooie reactie van Hella. Zo naar om je wanhopig te voelen al trekkend aan dat gras. Tijd om je zinnen even te verzetten, dan gaat het gras vanzelf wel weer groeien. Jammer dat het weer zich daar op het moment niet echt voor leent. Take care en liefs. En ik ga je ook nog mailen over de cantate :).
BeantwoordenVerwijderenMaar ook zo mooi om te ervaren dat mensen een stukje met mij mee willen lopen zodat we van elkaar kunnen leren en elkaar kunnen inspireren!
VerwijderenVerheug me erop je weer je zien.
met je voeten in de modder, in moeder aarde, reik je met je takken uit naar vader hemel.
BeantwoordenVerwijderenVoel de kracht in je eigen hart.
Je verwoordt hier precies mijn avatar, Jacinta! Had je mijn boompje voor ogen toen je dit schreef?
VerwijderenMooi, he?