The Work

De laatste dagen sloeg de twijfel toe. Fysiek was en ben ik nog steeds niet in orde (grieperig en gisteren een heuse migrainedag) maar ook mentaal voel ik me zwak.
Tijdens de meditatiesessie van vanochtend liet ik me helemaal in het moeras zakken. De bekende zinnen kwamen boven: ik wil het niet meer, laat mij maar, ik wil het opgeven.
Toen kwam de flits. "Dit denk ik alleen als ik geloof dat ik het niet kan. Dit denk ik alleen als ik geloof dat het inderdaad niets gaat worden met mij."
Als bij toverslag werd ik heel helder. Als ik dit niet geloof over mezelf, dan heb ik er zin in en dan ga ik gewoon dingen doen waar ik blij van word. Dingen waarvan ik denk dat anderen er ook blij van zullen worden.
Als ik dit niet geloof over mezelf dan... Het was voor het eerst dat ik zo lijflijk voelde hoe desastreus die ondermijnende overtuigingen uitpakken.
Natuurlijk moest ik meteen aan The Work van Byron Katie denken:

1. Is het waar?
2. Kun je absoluut weten dat het waar is?
3. Hoe reageer je, wat gebeurt er, wanneer je die gedachte gelooft?
4. Wie zou je zijn zonder de gedachte?
en
Keer het om.

http://www.thework.com/downloads/little_book/Dutch_LB.pdf

Ik ben tot de conclusie gekomen dat mijn pad, net als het pad van het labyrinth, tijdelijk ver van mijn doel afdraait. Ik ben even de voeling kwijt, maar die komt weer terug. Het is gewoon een kwestie van mijn stappen blijven zetten.

14.30 uur: En toen vond ik de minfulnessreminder in mijn mailbox: 

Het is niet jouw taak om mij aardig te vinden; dat is mijn taak.

— Byron Katie