Back to normal?

En toen kon ik voor mijn gevoel heel lang niet op mijn blog.

Mijn laatste tekst was 'removed', net als mijn eerste Prietplaatje. Vond ik niet zo leuk. En wat zag ik als ik ging checken of alles weer 'back to normal' was? De titel van mijn één na laatste bericht: Gehechtheden loslaten.

Prachtig!

Het goede nieuws van vandaag is dat ik een nieuwe fiets heb. Ik kon een nieuwe blauwe Kronanfiets met versnellingen kopen van een mevrouw die hem gewonnen had. Het is een fiets waar je meteen vrolijk van wordt als je hem ziet. Dat maakt het gemis van mijn oude fiets iets minder scherp.

Verder heb ik het gevoel dat ik steeds meer los raak van mijn onderwijsverleden. Ik heb met mijn scheepje het ruime sop gekozen en zie het onderwijseiland in de verte verdwijnen. Ik merk dat het heel goed is dat ik er weg ben, want af en toe meen ik dat andere eiland al te zien aan de horizon. En dat voelt heel goed.

Toen ik gisteren bijvoorbeeld mijn eerste Prietplaatje online zette, was ik heel trots. Ik merkte hoe leuk ik het vind om iets te maken waarvan ik op een gegeven moment kan zeggen dat het af is.

Nu ga ik een poging doen om de redactie van die grote uitgeverij te overtuigen dat ze mij, ondanks mijn gebrek aan ervaring, toch maar op gesprek moeten laten komen. Niet geschoten is altijd mis.