Leven is bewegen

"Als je niet weet wat je moet schrijven, is dat het beste begin," zei Martin Bril.
Ik weet het vandaag allemaal niet meer zo goed. Dat ik niet weet wat ik moet schrijven is daarvan nog het minst verontrustend. Op dit soort dagen mediteer ik met hoop op verbetering van mijn 'toestand'. Not done, in wezen, dat snap ik goed.
Natuurlijk weet ik dat het niet erg is om het allemaal niet meer zo goed te weten. Natuurlijk. Ik ken de wijsheid van Pema Chödrön uit mijn hoofd. Uit mijn hoofd. Daar heb je het al.
Om kort te gaan staan mijn ervaringen van deze ochtend haaks op die van gisteren, toen ik de weidsheid van de tao ervaarde.
Wat ik dan ga doen is opruimen, een was in de wasmachine doen, thee zetten, internetten, de was ophangen. En terwijl ik mezelf zo bezig hou blijft er een vervelende brom die mij wil laten weten dat dit toch zonde is van de lege ochtend. Of ik wel weet wat ik allemaal met die drie lege uren had kunnen doen. In die tijd had ik een gedicht kunnen schrijven, een begin van een boek of een prietplaatje kunnen maken.
Tot ik de qoute van Martin Bril las. Tuurlijk. Gewoon beginnen, schrijf maar iets op. Kom in beweging. "Leven is bewegen," zegt Samuel L. Lewis, "in wat voor richting dan ook. Alleen degene die niet beweegt, komt niet aan."
En nu hoor ik de kinderen thuiskomen. De ochtend is voorbij. Met op de valreep nog een schrijfbeweging.