Ach ja, laat ik maar gewoon met de deur in huis vallen: ik heb een mooi boekje van de bieb geleend. Aandachtig leven met hooggevoeligheid heet het en het is geschreven door Susan Marletta-Hart.
"Ik zou zo graag in mijn authentieke kracht willen komen, in plaats van elke dag uit mijn centrum gegooid te worden." En "Alleen zijn is een obsessie voor me geworden. Ik denk altijd: wanneer heb ik tijd alleen?" En "Als er mensen bij me zijn, kan ik me niet losmaken van wat ze doen en uitstralen. Het gaat niet alleen om de geluiden, maar ook om wat er onzichtbaar van hen uitgaat. Op een gegeven moment voel ik me altijd uitgeput."
Op de camping had ik me ook al gerealiseerd dat ik me zo moeilijk los kan maken van andere mensen om me heen. Hoe zij het doen, dat kamperen, of ze veel lawaai maken, maar ook wat voor energie ze uitstralen.
Eén gezin dat naast ons stond, riep veel weerzin bij me op. Objectief gezien was daar niet zo duidelijk een aanleiding voor. Al met al werd mij weer eens duidelijk dat ik pas echt tot rust kom als ik alleen ben. Dan ben ik los van die anderen waar ik me aan spiegel, waar ik van alles van vind, waar ik van alles van oppik.
Mijn zwemsessies in de ochtenden deden me heel veel goed. Dat was mijn ding. Me vanuit het trappetje aan de steiger het koude Vechtwater in laten zakken en even een rondje zwemmen. Ik voelde me stoer en fris als ik naar de douches liep in mijn zwempak terwijl de hele camping nog wakker aan het worden was. Ik voelde dat dit was waar IK blij van werd, dat het bij MIJ paste. Het lijkt wel alsof ik dat soort ervaringen vooral heb als ik alleen ben omdat het me alleen dan lukt op mezelf af te stemmen.
Even terug naar het mooie boekje van Susan Marletta-Hart. Op de laatste bladzijden vertelt ze wat voor haar 'aandachtig zijn' inhoudt. Ik typ ze gewoon even allemaal over, want ik vind ze stuk voor stuk heel waardevol.
Aandachtig zijn betekent voor mij...
- Verzachten wanneer ik voel dat ik verhard.
- Met open aandacht geduldig afwachten wanneer ik merk dat ik op mijn strepen ga staan of streberig mijn doel najaag.
- Afstemmen op mijn hogere zelf, mijn begeleiders of een liefdevolle macht die mij ondersteunt, wanneer ik voel dat ik verdwaal.
- Zorgvuldig te worden wanneer ik voel dat ik onzorgvuldig ben.
- Aandachtig luisteren wanneer ik merk dat ik alleen nog maar praat.
- Langzaam worden wanneer ik merk dat ik gejaagd en snel ben.
- Tevoorschijn komen wanneer ik merk dat ik me verstop.
- Verschillen honoreren wanneer ik merk dat ik niet meer ruimdenkend ben.
- In overvloed denken wanneer ik om mij heen alleen nog maar beperkingen en tekorten zie.
- Voor het hoogst haalbare niveau gaan en anderen daartoe aanmoedigen wanneer ik merk dat we onder ons vermogen denken en handelen.
- Bewust aanwezig zijn wanneer ik merk dat ik met mijn aandacht ergens anders ben.
- Oordeelloos zijn wanneer ik merk dat ik vol verwijten en oordelen zit.
- Mijn waarheid vertellen wanneer ik merk dat ik mijzelf aanpas of ondermijn.
- Misverstanden oplossen wanneer ik merk dat ik niet goed begrepen word of vermoed dat ik de ander niet meer begrijp.
- Steeds opnieuw keuzes tot samenwerking of commitment maken wanneer ik merk dat de dingen me niet meer raken, een sleur zijn of tegenstaan.
- Mijzelf erkennen wanneer ik merk dat ik mijzelf ondermijn, geringschat of niet waardig acht.
- Loslaten wanneer ik krampachtig aan iets vasthoud.
- En ten slotte: uitrusten wanneer ik merk dat ik moe ben.
Welkom terug! Goed dat je ondanks het onzekere gevoel weer verder schrijft, herkennen doe ik het ook. Evenals de hooggevoeligheid en de behoefte om tot jezelf te komen in je eentje, ik had ook veel aan een boek van haar (hooggevoeligheid van opgave naar gave) en noemde het mijn handleiding :). Gelukkig maar dat je in ieder geval zo'n krachtmomentje op de dag had, heerlijk dat zwemmen in natuurwater.
BeantwoordenVerwijderenHeb trouwens wel veel aan jullie gedacht en hoop dat jullie het ondanks de regen goed hebben gehad.
Veel aandachtig zijn gewenst en liefs,
Marrit
Dank je wel voor je lieve welkomsgroet, Marrit.
BeantwoordenVerwijderenWij hebben de eerste week erg veel geluk gehad en eigenlijk alleen op de maandag een regendag gehad.
Het weekend in het midden was wel heel nat en toen zijn we gewoon twee nachtjes naar huis gevlucht ;-) Afgelopen week was het weer redelijk, maar wel koel.
Al met al ging het wel, maar het was natuurlijk niet waar we op gehoopt hadden.
En dus geniet ik nu volop van de zonneschijn. Jij ook?
Liefs van Joyce
Oja en dat andere boek van haar ga ik inderdaad ook lenen bij de bieb. Bedankt voor de tip!
BeantwoordenVerwijderenHihi, naar huis gevlucht, heel slim.
BeantwoordenVerwijderenDie zon vandaag, heerlijk was dat, echt ontzettend van genoten in de tuin en vanaf morgen zit ik weer in Drenthe voor twee weken en ik hoop op nog veel meer zonneschijn.
Veel plezier daar! Hopelijk heb je ook een watertje waarin gezwommen kan worden.
BeantwoordenVerwijderenHoi Joyce,
BeantwoordenVerwijderenOver aandachtig gesproken! Ik ben blij dat ik eindelijk de rust en tijd voel om met aandacht de stukjes op je blog te lezen. Ik vind je teksten al net zo prettig als onze gesprekken. Dankjewel voor deze mooie tips over aandachtig zijn.
Groetjes, Corien
Heee, Corien, wat leuk om hier ook van je te horen en natuurlijk doet het me veel goed te lezen dat je het fijn vond om mijn blogs te lezen.
BeantwoordenVerwijderenVanaf nu kun je ze in hapklare brokjes lezen, dat scheelt weer ;-)
Oef... een hele waslijst geef je daar op ! Maar persoonlijk vind ik dat men ook zichzelf moet toelaten om... zichzelf te kunnen zijn. Ieder mens is uniek, en heeft ruimte nodig, ook voor de 'einzelgänger'. Zelf kan ik heel sociaal zijn in de omgang, maar er zijn toch momenten dat ik niemand (tijdelijk) nodig heb, dat ik behoefte heb aan 'alleen-zijn'. Ik merk dat je dat ook sterk hebt (?). Je maakt er soms (bij wijze van spreken) een 'gevecht' van met uzelf. Je verantwoordelijkheidsgevoel is ook heel groot, vandaar wellicht ook steeds die innerlijke strijd ? Als ik het mis heb, zeg het maar hoor, recht voor de raap. Ik ben geen psycholoog of wat ook, maar door mijn lectuur ben ik me vanzelf enorm bewust geworden van de diversiteit van het individu. Ik grasduin nu door je teksten, te kust en te keur, en ik beleef er oprecht genoegen aan. Eigenlijk is het een kleine ontdekking op zich. 'Hapklare brokjes' zoals je dat zo spontaan schrijft.
BeantwoordenVerwijderenAllicht verschillen we op veel punten heel wat van mening, maar dat maakt het juist boeiend. Ik ben je heel dankbaar om je vlotte reacties.
Dank je wel, Walter, voor je complimenten. Je merkt denk ik wel dat ik de stukjes ook met veel plezier schrijf, maar positieve kritiek is altijd leuk natuurlijk!
BeantwoordenVerwijderenJe slaat de spijker op z'n kop, hoor, als je suggereert dat ik een groot verantwoordelijkheidsgevoel heb (ontwikkeld). Ik zou inderdaad graag wat laconieker met e.e.a. om willen kunnen gaan zonder daar ieder keer door in een innerlijke strijd te geraken.
Zal ik de helft van dat verantwoordelijkheidsgevoel ook in mijn doos stoppen?
Ik dank jou bij deze ook, want je observaties zijn zeer welkom!
Die doos van jou, die zou ik dichtspijkeren en heel ver weg opbergen, ergens in een donker hoekje van je kleerkast. Je hebt zoveel om van te genieten !
BeantwoordenVerwijderen:^)
BeantwoordenVerwijderen