dinsdag 25 oktober 2011

De troebele bronnen van Anselm Grün

Ik las gisteren de eerste hoofdstukken uit het boek Ik wil dat je leeft van Leo Fijen. Hij sprak met kloosterlingen, Godzoekers, in verschillende landen van Europa over het (her)vinden van de bron van je leven en schreef er dit boek over.
In het eerste inleidende hoofdstuk laat hij Anselm Grün aan het woord, die spreekt over 'troebele' bronnen. 
Als je je toevlucht neemt tot 'troebele bronnen' als eerzucht, perfectionisme, jaloezie en bitterheid, dan hou je het niet lang vol en raak je opgebrand, zegt hij. In een persoonlijke crisis ervaar je de permanente spanning tussen deze 'troebele bronnen' in jezelf en het diepe verlangen te groeien. "Pas als ik accepteer wat niet aangenaam is in mijzelf, kan dat veranderen en groeien. Als ik dat niet doe, blijf ik achtervolgd worden door mijn schaduwzijden. Pas als ik de waarheid ontdek over mijzelf, kan ik God in mijn hart vinden want Hij zegt onvoorwaardelijk ja tegen mij. Juist in de onrust, de chaos, de mislukking en de schuld," vertelt Anselm Grün.
Ik vind dat heel mooi gezegd. Het ontroerde me toen ik het las. "Hij zegt onvoorwaardelijk 'Ja' tegen mij, juist in de onrust, de chaos, de mislukking en de schuld." Grün verwoordt hier wat ik diep van binnen weet. Ik ben helemaal goed, op ieder moment. Ieder moment is er een van geboorte. Ieder moment word ik schoongewassen en ben ik als een baby die net ter wereld komt. 
Het is zo jammer dat ik dit weer zo gauw kwijt ben in het rumoer van alle dag, want ik besef dat dit is waar het om gaat. Dit besef is onze toegangspoort tot vrede en geluk. Het is okee. Ieder moment ben ik okee. Het is helemaal niet erg dat ik vaak erg snel mijn oordeel klaar heb. Ik merk het op en neem het mee. Hoef er niet van in een kramp te schieten, nergens voor nodig. Alleen al door het liefdevol op te merken en te voelen wat het met me doet, groei ik alweer een stukje naar het licht. 
Eigenlijk wilde ik gaan schrijven over zuster Theresa Brenninkmeijer, want zij is de eerste kloosterlinge waarmee Leo Fijen in gesprek gaat. Ook zij ontroerde mij met haar eerlijkheid en wijsheid. Morgen. Morgen is de dag van Therese, vandaag is blijkbaar die van Anselm Grün. 


2 opmerkingen:

  1. Mooie woorden, geruststellend, ontspannend, net zo mooi als de jubelboom van gisteren. Lijkt me een mooi boek, dat is de man van de geloofsgesprekken toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja, inderdaad. Ik bedacht me vandaag nog dat ik hem wel benijd om de dingen die hij mag doen. En het is echt een mooi boek. Gewoon even bij de bieb gaan lenen. Is ook echt iets voor jou denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen