maandag 31 oktober 2011

Het nutteloze leven van zuster Rebecca Willekes

Met verbijstering zag ik daarnet stukjes van de uitzending van Pauw en Witteman van afgelopen vrijdag. Ik wil hier niet ingaan op het schrijnende eerste gedeelte van het programma waarin de jonge asielzoeker Mauro aan het woord komt en er op zijn zaak ingegaan wordt. Ik heb daar wel een mening over, maar wil daar niet op deze blog over schrijven.
Na zo'n veertig minuten zendtijd zien we Marianne Zwagerman. Zij heeft een boek geschreven waarin zij vrouwen aanspoort te ontsnappen aan 'het mutsenparadijs'.
'Mutsen' zijn vrouwen die geen regie nemen over hun eigen leven en het allemaal maar laten gebeuren. Ze leggen de lat te laag waardoor ze geen carrière maken. En dan heeft Marianne Zwagerman het niet over het opzetten van een webshop, want dat kun je toch echt geen carrière noemen. 
Ik heb het stukje met verbijstering zitten bekijken en moest meteen denken aan de woorden van zuster Rebecca Willekes van Priorij Klaarland. Zij is één van de 'Godzoekers' die aan het woord komen in het boek Ik wil dat je leeft, van Leo Fijen.
Naast zuster Theresa, maakte ook deze vrouw grote indruk op mij. Zij gaf haar baan als arts op om in te treden bij de Trappistinnen in Bocholt en spreekt nadrukkelijk over een nutteloos leven. 
"Het gaat er ten diepste om er alleen maar te zijn. Kloosters zijn er alleen maar, doen niets nuttigs. Maar het is werkelijk leven. Ik denk dat nutteloze momenten het leven pas echt tot leven maken. Daarom ben ik hier." 
Tegelijkertijd ziet ze dit leven als kloosterling niet als zinloos. Het heeft dan wel geen nut, het is niet zinloos. Voor Rebecca Willekes is het een vorm van protest. "Het contemplatieve leven is een leven van verwachting," zegt ze. Een actieve verwachting, alsof je bij de bushalte staat en weet dat de bus zo zal komen.
Deze zuster zegt heel veel mooie dingen. "... ik zoek de basis van mijn leven niet in de mooie beelden die ik van mezelf heb of opbouw, maar ik zocht en zoek de basis in God. Ik zie mezelf als iemand die danst met God in de grootst mogelijke schoonheid. En dansen is ook niet nuttig."
Nee, maar ik denk dat je het begrip 'nut' iets breder kunt uitleggen. Het is voor mij van grote waarde dat zij dit leven leidt en erover nadenkt en haar gedachten met ons deelt. Het is van grote waarde dat er mensen zijn die dit soort rigoureuze keuzes maken. Radicaal durven kiezen voor een leven dat slechts gericht is op die relatie met God omdat al het andere daarbij in het niet valt. 
En als ik dan Marianne Zwagerman zo hooghartig hoor spreken, dan heb ik het met haar te doen. Ik hoor haar ego als het ware schreeuwen dat ze er pas mag zijn als ze aan het hoofd van een bedrijf staat met minimaal één miljoen euro aan omzet per jaar. En daardoor krijgen de vrouwen van de webwinkels een schop, terwijl Marianne Zwagerman diep van binnen heel graag zou erkennen dat 'het er ten diepste om gaat er alleen maar te zijn'. 



3 opmerkingen:

  1. Even een onhandige reactie vanaf iPod, mijn laptop crashte toen ik precies dat fragment ging bekijken, snap nu waarom... Lang leve het nutteloze bestaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. bijzonder, ik heb hier vergelijkbaar over geschreven op m'n blog en in de nieuwsbrief. Als je zo schrijft draag je heel wat meer bij aan de wereld dan zo'n muts in een range rover.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Thx, Hella. Ik las je stuk. Nee, hoor, ik vind het juist waanzinnig waardevol dat jij dit doet en dat er kunstenaars zijn en kloosterlingen. Inderdaad heeft menig carriere-mens niet meteen zin in reflectie en dan is het heel fijn als er mensen zijn die jou er toe kunnen inspireren er toch eens af en toe tijd voor vrij te maken. Echt jammer als je er pas op je sterfbed mee begint ;-)

    BeantwoordenVerwijderen